24 Haziran 2021 DEVA Partisi Genel Başkanı Ali Babacan’ın 1. Olağan Narlıdere ilçe Kongresi Konuşması

Caddelerden, sokaklardan geçerken bizlere olan ilgi ve alaka İzmir’in her semtinde çok güzel. Sevgi ve coşkuyla karşılanıyoruz. İzmir’de olmaktan çok mutluyuz. Bundan sonraki dönemler de daha sık İzmir’de olacağız.

Geçtiğimiz ay il binamızı açtık. Dün Kiraz’daydık, ardından Ödemiş’te ilçe kongremizi gerçekleştirdik. Ödemiş kongremiz Anadolu’nun başka bir yerinde yaptığımız bir il kongresi coşkusu ve katılımındaydı. Bugün Narlıdere’yle devam ediyoruz.

Güzel İzmir’imizde sizlerle bir arada olmaktan her defasında büyük bir mutluluk duyuyorum.

Sağ olun, var olun.

Biliyorsunuz, 2017 yılında yapılan anayasa değişikliğiyle beraber Türkiye’de kuvvetler ayrılığı büyük bir yara almıştı. Devlet yönetiminde tüm yetki tek bir kişinin eline geçmişti. Hem yasama hem de yargı tek kişinin ağır bir etki ve tahakküm alanı haline geldi.

O gün bugündür her türlü keyfilik sıradan hale geldi.
O gün bugündür de ülkemiz belini doğrultamadı.
Bağımsız işlemesi gereken kurumlarımız şamar oğlanına çevrildi.

Denge ve denetleme mekanizmaları tamamen ortadan kaldırıldı. Oysa denge ve kontrol mekanizmaları, iyi işleyen demokrasilerin en önemli özelliklerinden birisidir.

Hatırlayın; bu sistemin mucidi Sayın Erdoğan ne diyordu?

Yeni sistemle beraber sözüm ona istikrar, ekonomik büyüme ve huzur gelecekti, değil mi?

Hepsinin hesabını birazdan söyleyeceğim. Huzur gelmiş mi, gelmemiş mi, anlatacağım.

Sayın Erdoğan o günlerde “Şu kardeşinize yetkiyi verin, faizle ve enflasyonla nasıl mücadele edilir, görün” demişti, değil mi?

Koalisyonlar bitecek diyordu. İşte 2018 yılında milletimiz yetkiyi son defa Sayın Erdoğan’a verdi. Kendisine son bir şans verdi.

“Son bir şans verdi” diyorum, çünkü maçın sonucu belli artık. Bu dönem kapanıyor artık. Kendisi de bunun farkında. Şu anda uzatma dakikalarını oynuyor.

Ama gelin görün ki yeni sistemde bir takımın teknik direktörü aynı zamanda hakem ve düdük de onun elinde. Yenildikçe maçın bitiş düdüğü bir türlü gelmiyor. Uzadıkça uzuyor. Biraz daha uzatalım da acaba maçın kaderini değiştirebilir miyiz diye.

Olmayacak, yapamayacaklar. Çünkü şu anda ülkeyi yöneten zihniyetin bu ülkenin sorunlarını çözebilecek bir zihniyet olmadığını gayet iyi anladık artık.

Zaman içinde değişti kuşkusuz. Artık ülkemizde hukuk, ayaklar altında. İnsan hakları, özgürlükler sürekli baskı altında.

O yasakçı zihniyet dirilmiş durumda. Her şey yasak. Her bahaneyle vatandaşlarımızın hayatına kısıtlama getirmeye çalışan, vatandaşlarımızın hayat tarzına müdahale etmeye çalışan bir zihniyetin tezahürünü her gün farklı farklı alanlarda görüyoruz.

Ne diyordu, “Bu yetkiyi verin, faiz de enflasyon da nasıl düşer ben göstereceğim.” diyordu değil mi?

Şu anda Merkez Bankası politika faizi, yani taban faiz %19. Ve bu %19 faiz, baz bir faiz. Bütün piyasa bunun üzerinde oluşuyor. Vatandaşlarımıza, esnafımıza, çiftçimize, sanayicimize yansıyan faiz %23, 24, 25, 30. 30’un üzerine kadar giden oranlar var. Merkez Bankası’nın taban faizi olan %19 dahi, Avrupa’nın en yüksek faizi. Dünyadaki en yüksek 7. faiz.

Faiz sebep, enflasyon sonuç diyordu. İktisat biliminin tamamen reddettiği, rasyonaliteden uzak, tamamen kendi zihninden ürettiği bir teori.

Yıllarca bu yanlış teoriyi sisteme dayattığı için bu ülkede hem faiz hem enflasyon hem de kur arttı. Normalde para politikasında faiz ve kur, faiz ve enflasyon ters orantılıdır. Merkez Bankaları faizi yüksek tutar ki enflasyon biraz düşün diye. Yüksek tutar ki kur biraz kontrol altında olsun diye. Ama bu yanlış teoriyi ısrar ve inatla sisteme dayattığı için bugün Türkiye’de hem faiz yükseldi hem enflasyon yükseldi hem de kur. Bunun böyle üçlü yaşandığı ülke de dünyada pek yok.

Şöyle bir bakıyoruz. Bir zamanlar faizler %8-9 iken, o mertebedeyken o dönemin tertemiz bürokratlarını vatan hainliğiyle suçlayan, mitinglerde yuhalatan Sayın Erdoğan bugün %19 faizi sadece izliyor.

Ben buradan soruyorum. Bugün faiz niye %19? Eğer sizin teziniz doğruysa, faiz sebep enflasyon sonuçsa hemen Merkez Bankası’na söyleyin indirsin faizi. Enflasyon da düşsün kur da düşsün de görelim.

Merkez bankası bağımsızken, biz Merkez Bankası’nın önüne siper çekmişken, bu kurum bağımsız, dokunamazsınız derken bir şey yapamıyordu. Ancak vatan haini diyordu, yuhalatıyordu. Elinden bir şey gelmiyordu çünkü biz engelliyorduk, durduruyorduk. Ama bizler ayrıldıktan sonra artık alan tamamen kendine kaldı. Ve Merkez Bankası başkanları için bunlar laf dinlemiyor diyordu. Laf dinlemeyenleri de Merkez Bankası’nda özellikle 2018’den sonra bir başkanı aldı ötekini atadı. Yeni atadığını görevden aldı, bir daha atadı. Merkez Bankası, yol geçen hanına döndü. Koskoca kurum şamar oğlanına döndü. Sonuç ortada.

Buradan tekrar sesleniyorum. Teziniz eğer doğruysa söyleyin hemen Merkez Bankası faizi indirsin. Eğer yanlışsa, yanlış bir tezi, inatla, ısrarla sisteme dayattığınız için bu ülkede bu kadar yoksulluk oluştuysa, bu kadar paramız değer kaybettiyse, çıkın bu tezim yanlışmış deyin ve bu milletten bir özür dileyin. Ya da dönün Merkez Bankası’na söyleyin düşsün bu faiz. Böyle yağmayok. Her türlü hatayı yap, her türlü yanlışı yap, problem çıkınca kenara çekil. Böyle ülke yönetme diye bir şey yok.

Madem tek imzayla aklıma gelen her şeyi yapmak istiyorum diyordu. O tek imza, tek yetki sahibi aynı zamanda da sorumluluk sahibidir.

Bugün bu ülkede enflasyon bu kadar yüksekse, faiz bu kadar yüksekse ve kur bu kadar yüksekse bunun sorumluluğu tek bir kişidedir. O da Cumhurbaşkanı Sayın Erdoğan’dadır.

Yıllarca faiz sebep, enflasyon sonuç diyordu. Ben buradan açık açık söylüyorum. Erdoğan sebep, yüksek faiz, yüksek enflasyon ve yüksek kur sonuçtur. Başka kimsede aramasın.

Merkez Bankası’nın tam 130 milyar dolar rezervini cayır cayır satarken kimseye sordu mu? Bu milletten gizledi. Taraflı Cumhurbaşkanı, partili Cumhurbaşkanı, akraba-bakan el ele verdiler. İki yılda bu ülkenin tam 130 milyar dolar döviz rezervini erittiler. Damla damla biriktirmiştik biz onu. O döviz rezervi, bu ülkenin ihracatçısının, turizm çalışanının, mutfakta yemek pişiren aşçının, o yemeği servis eden garsonun, o odaları temizleyen işçimizin alın teriydi. Kolayına birikmedi. 27 milyar dolardan aldık 136 milyar dolara çıkarttık biz döviz rezervini. Tam bir mirasyedilik yaptılar. Ve gizli saklı yaptılar.

Ben 11 yıl bu ülkenin ekonomisinin başında oldum. 11 yıl boyunca Merkez Bankası’nın toplam piyasa müdahalesi sadece 8 buçuk milyar dolardır. Tabi satış yönündeki müdahalelerden bahsediyorum, alım operasyonları yapıldı tabii ki. 27 milyar dolardan 136 milyar dolara nette Merkez Bankası döviz alıcı olduğu için yükseldi. Ama satış yönündeki müdahaleler 8 buçuk milyardolardır. Aşırı oynaklık için müdahale yapılmıştır. Hepsi de aynı gün Merkez Bankası’nın web sitesinde yayınlanmıştır. Ve Merkez Bankası doğrudan kendisi yapmıştır bunu. Açın bakın hala onlar durur. Doğrusu da budur. Bütün dünyada böyle olur.

Bunlar ne yaptı? Gizli yaptı. Merkez Bankası’nın doğrudan değil, hazine ve kamu bankalarını da işin içine sokarak dolambaçlı yollardan yaptılar. Doğru hesaptan kaçar mı, siz niye bunu şeffaf yapmıyorsunuz. Az buz para değil, 130 milyar dolardan bahsediyoruz. Bizim dönemde Merkez Bankası 3 milyon 5 milyon dolar müdahalelerde bulunduğu gün bile hemen yayınladı onu.Piyasanın bilmesi lazım.

Bugün diyelim ki kur 8,60. Bu 8,60’lık kur piyasanın kendi dengesiyle mi oluşuyor, yoksa Merkez Bankası 2 milyar 3 milyar döviz müdahalesi yapmasına rağmen mi oluşuyor. Bunu bilmek halkın hakkı. 3-5 kuruş dövizi, altını olan her vatandaşımızın bunu bilmek hakkı. Siz bunu gizleyemezsiniz.

Pandemi diyorlar, bırakın pandemiyi. 2019’daki yerel seçimlerden önce satmaya başladılar bunu. Yerel seçimlere giderken akraba-bakan gizli saklı döviz satarak, bak ekonomiyi ne güzel yönetiyoruz, hiç müdahalede bulunmuyoruz ama döviz kuru da sakin gidiyor diye bu milleti aldatmak için sattılar o dövizi. Hepsini biliyoruz.

Bu rakamlar açıklanmadığı için ancak en direkt hesaplarla bulunuyor. Aynı havuz hesabı. Havuza giren su belli, çıkan su belli ama havuzda kalan su eksik. Biz, nereye gitti bu döviz diye ısrarla, inatla sorduktan sonra konuşmaya başladılar. Bizim 130 milyar dolar hesabımız şu: 1 Ocak 2019’dan 30 Eylül 2020’ye kadarki 21 aylık sürede giren çıkan havuz hesabında 130 milyar dolar kayıp.

Önce yok böyle bir şey dediler. Sonra pandemi sebebiyle böyle oldu dediler. En son çıktı Cumhurbaşkanı, Merkez Bankası’nın döviz rezervinin hesabımı sorulur diyor. Tabi sorulur, bal gibi sorulur. Bu milletin alın teri o döviz. Bu ne vurdumduymazlıktır. Bu ne hesapvermezliktir. Yetkiyi tek başına eline alan aynı zamanda tek sorumludur ve tek hesap verme makamıdır. Bunlardankaçamazsınız.

İstikrar getirecekti değil mi? Ülkede istikrar mı kaldı ya. Sadece finansal piyasaları bırakın, ülkede hukuki istikrar mı kaldı. Suç örgütlerinin, hukuk dışı yapıların, çetenin, mafyanın cirit attığı ülke haline geldi. Aralarında öyle bir menfaat paylaşımı var ki artık siyaset, üst düzey bürokrasi, çete, örgüt, mafya ve maalesef medyanın da bazı mensuplarının içinde olduğu tam bir menfaat şebekesi. Aralarında çıkar çatışması olduğu için şimdi tüm pislikler ortaya dökülmüş durumda. Onun için bu on serilik video yayınlandı. Eğer paylaşıma devam etselerdi haberimiz olmayacaktı.

Ama pasta o kadar büyümüş ki, konuşulanlar sürekli euro, dolar. Yeri gelince yerliliği, milliliği hiç kimseye bırakmayanlar kirli işlerin hepsini euroyla, dolarla yapıyormuş. Bu vesileyle onu da öğrenmiş olduk. Yerlilik, millilik bu mu, bir de sıkışınca devlet meselesi, beka diyorlar. Mesele vatansa gerisi teferruat değil mi? Bunu duyuyoruz, öyle tehlikeli ki bu söylem. Gerisi teferruat dediği o gerisi kelimesinin içinde hukuk var, adalet var, ülkenin anayasası var. Sen bu ülkenin anayasasını nasıl teferruat olarak görürsün. Böyle bir şey olur mu? Amaç başka. Bütün bu menfaat şebekesinin, bu güç paylaşımının, bu pisliğin, kirliliğin üzerini örtmek için kullanılan ifadeler bunlar.

Vatan gibi bu kadar kutsal kavramları nasıl böyle ucuza harcarsınız. Bu ülkenin bekası suç örgütleriyle, mafyayla, çeteyle iş tutarak sağlanmaz. Bu ülkenin bekası hukuksuzlukla sağlanmaz.

Bu ülkenin, devletin ve milletin bekası hukukla sağlanır. Yıl 1920, Gazi Mustafa Kemal Atatürk ile 1. Meclis toplandı değil mi 23 Nisan’da? Ve 1. Meclis Kurtuluş Savaşı’nın yönetildiği makamdı aynı zamanda. Anadolu’yla birlikte başka coğrafyalardan –o dönemki coğrafyamız daha farklı- gelen yüksek temsil gücüyle bu meclis toplandı.

O mecliste her şey tartışıldı, istişare oldu, ortak akıl oldu. Savaşın ortasında yaşıyoruz. Kurtuluş Savaşı’nın ortasında istişare, ortak akıl yürütme çabası var. Hukuk var, hukuk. O dönemde de itiraz edenler olmuş. Cephede asker savaşıyor, biz burada Ankara’da neyle uğraşıyoruz diye. O zaman sağduyulu insanlar çıkmış demiş ki “cephede bizi zafere götürecek olan, Ankara’da,mecliste oluşturacağımız hukuktur.” O bilinçle yürümüş işler o zaman.

Bunlar çıkmış diyorlar ki devlet meselesi, hukuk meselesi. Yaptıkları her türlü yanlışın ve yaptıkları o mali, maddi ve siyasi rant paylaşımının üzerini kapatmak için beka diyorlar, devlet diyorlar. Hepsi üçkağıt, hepsi yalan. Böyle bir şey yok.

Huzur tesis edeceğim demişti değil mi?

Bu memlekette sokak ortasında kadınlar, gazeteciler, siyasetçiler dövülüyor. Daha geçen hafta bu şehirde, İzmir’de bir siyasi parti binasına saldırı yapıldı, genç bir vatandaşımız hayatını kaybetti. Bu nasıl huzur, bu nasıl istikrar? Siyasal şiddete alan açan bir dil kullanıyorlar. Bir başka siyasi partinin genel başkanı Rize’de İkizdere’de şiddet girişimiyle karşı karşıya kaldığında bu ülkenin Cumhurbaşkanı kalkıp daha bu günler iyi günlerin diyor. Böyle bir şey olur mu?

Eğer yetkiyi elinde tek olarak topladıysan bu ülkenin tüm siyasi partilerinin ve genel başkanlarının güvenliğini sağlamakla sorumlu olan kişi de Cumhurbaşkanı’nın kendisidir.

Ama taraflı ve partili olunca diğer siyasi partilerin mensuplarını ve genel başkanlarını düşman belleyince ülkenin geldiği durum böyle. Üstelik anayasanın yemin metnine göre görevimi tarafsızca yapacağım diyerek göreve başlıyor. Ne oldu o yemine? 2018’de göreve başlarken meclis kürsüsünden yaptığı yemine bakın. Şu andaki Cumhurbaşkanı’nın tarafsız olduğunu söylemek mümkün mü?

Şahlanış diyordu değil mi?

Ekonomi dip yaptı, dip. Şu anda işsizlik, Türkiye’nin istatistik tutmaya başladığı ilk günden beri rekor seviyede. Özellikle genç işsizlik Türkiye’de hiçbir zaman bu kadar yükselmemişti. Gençler iş bulamıyor. Ev gençleri diye bir toplum kesimi oluştu. İş arayıp bulamayan ve hatta iş aramaktan bile vazgeçen. Lise öğrencileri ben üniversiteyi bitirince iş bulamayacağım diye bugünden kaygılanmaya başlıyorlar.

Dün Kiraz’da lise, üniversite öğrencileri yolumuzu çok kesti. Hepsi kaygılı, hepsi üzgün. Hepsi bu ülkenin yarınlarından artık umudunu kesmiş. Yazık değil mi? Sizin bu ülkenin pırıl pırıl, gencecik insanlarını böyle karamsarlığa düşürmeye hakkınız yok. Etrafınızdaki üç beş kişiyle rant peşinde koşarken, o üç beş kişiyle zenginleşirken bu ülkenin gençlerinin işsiz kalmasına sebep olmaya hakkınız yok.

Yoksulluk intiharları var bu ülkede artık. İnsanlar çaresizlikten kendine canına kıyıyor. Bu ülkede böyle bir şey yoktu. Gencecik insanlar, sanatçılar... Bu son dönem de ekonomik sebeplerle canına kıyan çok sanatçımız var. Gidip birinden bir şey istemeye de çekiniyor. Öyle bir kültürü yok. Çaresizlikten canına kıyıyor. Bunları yaşattılar bu ülkeye. Yazıktır.

Pandemiden önce ülkenin bütün kaynaklarını tükettikleri için, Merkez Bankası’nın rezervlerini, yedek akçelerini sıfırladıkları için, pandemi öncesinde ülkenin borcunu sadece iki yılda ikiye katladıkları için sonuç ortada. Pandemi döneminde ne sanatçıya, ne esnafa, ne çiftçiye ne ihtiyaç sahibi vatandaşa bir destekte bulunamadılar. Ve tüm G-20 içerisinde kendi vatandaşına doğrudandestek anlamında en düşük desteği veren ülke Türkiye oldu.

Kara gün için biriktirdiğimiz o ak akçeleri daha kara gün gelmeden tükettikleri için bu hale düştü bu ülke. Şimdi Merkez Bankası başkanı açıklıyor. Dört ülkeyle swap anlaşması arayışımız var diyor. Bugün de ülkelerin isimleri yayınlanmış. İnanın çok üzüldüm. Ekonomik güç olarak, kalkınma seviyesi olarak bizimle mukayese edilemeyecek ülkelerden gidip dolar istemeyebaşlamışlar. Yazık. Swap anlaşması demek, borç anlaşması demek. Değiş tokuş yani. Emanet dövizi alıyorsunuz karşılığında o ülkeye başka bir değer veriyorsunuz emanet. Swap anlaşması bir ülkenin yalnızca brüt rezervine destek verir, net rezervini değiştirmez. Net rezervi yine yüksek miktarda eksi olacak bu ülkenin. 90 milyar 100 olacak, 150 milyar 160 olacak. Yine eksi 60 milyarda kalacaklar. Bu ülkenin döviz rezervi sorunu daha fazla borçlanarak çözülmez. Bu ülkenin ekonomik sorunlarının çözümü ancak dürüst ve işinin ehli kadroların işin başında olmasıyla olur.

Ama tabii bakıyoruz bazıları şahlanmış. Vatandaş aç, gençler işsiz ama kimi bakan yardımcıları aynı zamanda bazı şirketlerin yönetim kuruluna atanıyor. Üst düzey bürokratlar, borsaların yönetim kurullarına atanıyor.

İktidara yakın kimi isimler, kamu idarelerinin yönetim kurullarındaki görevleri sayesinde her ay 5 yerden, 10 yerden maaş alabiliyor.

11 yıl bu ülkenin ekonomisinin başında oldum. Bana bağlı 11 tane kurum oldu. İlk gün kural koymuştuk. Bir kişi ancak bir yerden maaş alacak. Özellikle yönetim kurullarında bir kişi birkaç yerde yönetici olabiliyor. Görev alabilir ama ne dedik bir kişi bir yerden maaş alabilir. Yıllarca öyle yönettik. Bizler ayrıldıktan sonra artık geniş bir alan var. Engel olan yok, bu yanlış, hukuksuz diyen yok. Diyenleri de tek tek sistemin dışına attılar. Ya da insanlar ben artık bu yanlışın, hukuksuzluğun içinde olamam diyerek kendileri ayrıldılar.

Neymiş? Huzur hakkıymış...

Huzur hakkı, “Huzur” diyorlar.

Yahu, millet huzursuz, millet aç ama onlar çifter çifter maaş alıyor.

Yazık, günah değil mi?

Kendilerine çoklu maaş hak görenler, milletin huzurunu bozdular.

Milletin cebi delindi. Halkımız yoksullaştı. Ama bu durum onların huzurunu bozmuyor. Umurlarında değil.

Değerli arkadaşlar,

Taraflı Cumhurbaşkanlığı Sistemi’nin yoksulluktan başka hiçbir sonucu olmadı bu ülkede. Dünya Bankası raporlarında mutlak yoksulluğun bu ülkenin gündemine tekrar geldiğini görüyoruz. Biz sıfırlamıştık bunu. Mutlak yoksulluk bu ülkede yok olmuştu. Göreli yoksulluk azalmış, mutlak yoksulluk sıfırlanmıştı.

Ve bu yoksulluk hükümetin zarar hanesine yazmamız gereken bir konu. Gelin, üç sene önce yapılan Cumhurbaşkanlığı seçimi öncesinde piyasalardaki son işlem gününe bir bakalım.

Tarih 24 Haziran 2018
Dolar kuru 4,70.
Euro kuru 5,50.
Dün gece baktığımda ise dolar 8,64. Euro ise 10,31.
Sadece üç senede cebimizdeki para yarı yarıya değer kaybetti. Hani “Şu kardeşinize bir yetki verin” diyordu ya...

Aldı yetkiyi, üç yılda paramızı yarıya indirdi.

Bakın başka neler oldu?

Hazine’nin borcu iki yılda ikiye katladı. Cumhuriyet tarihi boyunca yapılan borç kadar sadece iki senede borç yapmayı başardılar. Koca ülkenin 95 senede biriktirdiği borç kadar borç yaptılar.

Bunu zarar hanesine yazıyoruz.

Çalışanlarımızın alın teri olan Merkez Bankası’nın tam 130 milyar dolarlık rezervi eridi.

Bu da zarar.
Merkez Bankası’nın yedek akçeleri sıfırlandı. Bunu da zarara yazdık.

Faiz de, enflasyon da iki haneli rakamlara ulaştı. Zarar hanesine yazdık.

İşsizlik tarihi yüksek oranlara çıktı. 3 yılda, 3 milyon insanımız daha yoksullaştı.

En zengin ile en yoksul arasındaki fark 26 katı aştı. Vatandaşı uçan kuşa borçlandırdılar.
Zarar, zarar, zarar.
Kısacası, bu sistem ülkemize çok pahalıya patladı. Tablo bu arkadaşlar.

Peki bu sistemin hiç mi kârı yok?

Yok. Sıfır. Sayın Erdoğan’ın ülkemize dayatmalarının bir tane getirisi yok arkadaşlar.

Sabah zarar, akşam zarar.

E durum böyle olunca sayın Erdoğan ne yapsın? O da çıkıyor, bizim ekonomi yönetiminde olduğumuz dönemin başarılarını anlatıp duruyor. Anlatacak başka bir şeyi yok çünkü.

Varsa yoksa bizim başarılarımızla övünmeye çalışıyor.
E ne yapsın? Artık hiçbir başarı hikayesi kalmadı.
Anlatacak bir başarı hikayesi kalmayanlara ne olur?
Anlatacak bir başarı hikayesi kalmayanlar, kaybetmeye mahkûmdur. Milletimize sürekli korku salanlar kaybetmeye mahkumdur.

Değerli arkadaşlarım,

Hiç şüpheniz olmasın.
Bizler tüm bu sorunların çözümlerini çok iyi biliyoruz. Gönül rahatlığıyla diyoruz ki:

Emaneti teslim almaya, bu kabusa bir nokta koymaya, ekonomimizi yeniden ayağa kaldırmaya, Türkiye’yi sapasağlam temeller üzerine oturtmaya geliyoruz.

“İmar düzenlemelerinde asla şaibeye yer vermeyecek şekilde adil ve açık çalışma ortaya koymanız gerekiyor. İhaleleri şeffaf şekilde gerçekleştirin, hatta canlı yayınlayın. Tanıtıma önem verin.”

Ya siz önce bunları kendinize doğrudan bağlı kurumlarda, bakanlıklarda uygulasanıza!

İmar plan değişikliklerinin önemli bir kısmını ilgili bakanlıklar yapıyor. Üstelik biz zamanında ‘‘Bu işlere çeki düzen verelim’’ demiştik.

‘‘Parsel bazlı imar değişikliklerini yasaklayalım; emsal artış harcı, değer artış vergisi getirelim’’ demiştik. Bunu engelleyen sizdiniz.

Belediyelere ‘‘Şeffaf ihale yapın, canlı yayınlayın’’ diyorsunuz da kendiniz merkezi hükümette bunları niçin yapmıyorsunuz?

Biz Cumhurbaşkanlığı sarayı inşa edilirken canlı yayınlanan bir ihale görmedik.

Milyarlarca dolarlık onca yatırım yapılırken, bu işler malum şirketlere verilirken, canlı yayınlanan bir ihale görmedik.

Önce bunları siz yapın, ondan sonra da belediyelerden isteyin. Bakın Kanal İstanbul’un temelini atmaya hazırlanıyorlar.
Canlı yayınlanan bir ihale gördünüz mü?
Bunların hepsi boş laf.

Alışkanlıklarından vazgeçmeleri mümkün değil artık.

Değerli arkadaşlarım,

Uzun vadede ekonomik büyümenin en önemli formülü eğitimden geçiyor.

Ülke ekonomisini güçlendirmenin püf noktası; gençleri yarınların bilgisi ve becerisiyle donatmaktır.

Ekonomi için sapasağlam bir temel atmak istiyorsak, önce ‘‘eğitim’’ dememiz lazım, eğitim.

Bir ülkenin zenginleşmesinin, sürdürülebilir bir başarı hikayesi yazmasının en önemli yolu budur.

Gençler için elimizdeki tüm kaynakları seferber etmek gerekiyor.

Bizim pırıl pırıl gençlerimiz var. Ama ne yazık ki şu anda ülkeyi yönetenlerin planlı bir eğitim politikası yok.

Şimdi bir “telafi eğitimi” diyorlar, değil mi?

Bakın, daha geçen gün, eğitim politikaları başkanlığımız telafinin ötesine geçen bir program açıkladı.

Çünkü biz sadece eleştirmiyoruz. Aynı zamanda çözüm önerilerimizi de günü gününe sunuyoruz.

Çünkü biz ülkemizde “kayıp nesil” görmek istemiyoruz. Bizim parolamız “kazanç nesil”dir.

Bu nedenle öğrenme sürecinde kayıp yaşayan öğrencilerimiz için bir program hazırladık.

Pandemi döneminde mağdur edilen çocuklarımız için yıllara yayılan bir program öneriyoruz.

Çünkü öğrencilerin akademik, bilişsel, sosyal ve psikolojik gelişimlerini çok önemsiyoruz.

Burada iki noktanın altını çizmek istiyorum:

Bir yandan uzman eğitmen kadrolarından oluşan komisyonların mutlaka müfredat ve değerlendirme çalışmaları yapması gerekiyor.

Diğer yandan da öğretmen eğitimine ve ek öğretmen istihdamına ağırlık verilmesi gerekiyor.

Peki bunlar nasıl yapılacak?

Bir telafi bilim kurulu kurulacak ve telafi programına bütçe ayrılacak. Çıkış yolu bu. Çıkış yolunu gösteriyoruz.

Çalışmamızın daha ayrıntılı yanları da var. Eğitim politikaları başkanlığımız, kapsamlı önerilerini hazırladılar. Bunların tamamı internet sitemizde yer alıyor.

Değerli arkadaşlar,

Biliyorsunuz, bu hafta sonu gençler üniversite sınavlarına girecekler.

Biz anne babalar olarak son iki senedir onların neler çektiğini çok iyi gördük.

Okuldan uzak, öğretmenlerinden uzak sınava hazırlandılar.

Hele hele bazı arkadaşlarımız maddi imkansızlıklardan uzaktan eğitimden bile mahrum kaldı. Buna rağmen büyük emekle çalıştılar.

Her birinin çabalarının, stresinin farkındayım.

Şimdiden YKS’ye girecek olan tüm öğrencilere başarılar diliyorum. Tüm gençlere zihin açıklığı diliyorum.

Ancak bu noktada parti programımıza aldığımız bir hususun da altını çizmek istiyorum.

Sınava girecek arkadaşlarımın en büyük streslerinden biri ne biliyor musunuz? “Ya o gün hastalanırsam ya o gün sınavı kaçırırsam?”

İşte o yüzden biz bu sınavların senede birkaç defa yapılması gerektiğini düşünüyoruz.

12 yıllık eğitimin ölçülmesinin 1-2 günlük bir sınava bağlanmasını biz doğru bulmuyoruz.

Üniversite hayatına başlamayı sağlayacak sınavı tek bir sınava sıkıştırmayı doğru bulmuyoruz.

Üniversite sınavlarının yılda birkaç defa yapılması gerektiğini, gençlerimize alternatif tarihler sunulmasının şart olduğunu düşünüyoruz.

İşte bu nedenle,

Gençlere hiçbir alanda şans dahi tanımayan zihniyeti de değiştirmeye geliyoruz.

Yolumuza gençlerle ve gençlerin öncülüğünde devam ediyoruz.

Değerli arkadaşlarım,

Bizler il il, ilçe ilçe gezip, hakikatin sesi olacağız. Bu milletin aklıyla, onuruyla, gururuyla alay eden zihniyeti gittiğimiz her yerde milletimize anlatacağız.

Aziz milletimize kulak vereceğiz, toplumun gerçek gündeminden asla sapmayacağız.

Biz DEVA Partisi olarak, bu ülkenin tek umudu olduğumuz bilinciyle çalışıyoruz, çalışmaya devam edeceğiz.

Çünkü DEVA Partisi;

Kadınlarla gençlerle, çiftçilerle, emeklilerle, öğretmenlerle, işçilerle, esnafla;

Eşitlik için, adalet için, özgürlük için yola çıktı.

Çözüm haritamız belli. Çözümün sözcüsü bizler olacağız.

Ayrışmayacağız, ayrıştırmayacağız. Toplumu kutuplara ayırmayacağız. Hep beraber Türkiye'nin yaralarını saracağız.

Biz, Türkiye'nin haysiyetli insanları için buradayız.
Artık Türkiye'nin DEVA'sı var. Narlıdere’nin DEVA’sı var.

Vakit, demokrasi ve atılım vaktidir değerli arkadaşlar. Hepinize çok çok teşekkür ediyorum.